Δεν ήταν “άνθρωποι της εποχής”, ήταν παλαιοχριστιανοί. Έχει μεγάλη διαφορά. Δεν ήταν αναγκαστικά ρασοφόροι, οι χριστιανοί της εποχής ντύνονταν συχνά με μαύρα. Αλλά δεν ήταν και οποιοιδήποτε πολίτες, ήταν εκπρόσωποι, πολλές φορές και επίσημοι, μιας θρησκείας.
ΓΑΒΡΑΣ, ΕΠΙ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗΣ ΠΑΝΤΕΡΜΑΛΗ
Παλαιοχριστιανοί δεν υφίστανται, όπως δεν υφίστανται Πρωτοβούλγαροι, Προέλληνες και τα ρέστα. Είναι βολεψιά του σιναφιού.
Ολα τα άλλα, είναι φαντασιακά. Ηταν ένα πράγμα, απλό και ξάστερο: συνεργεία. Οπως τα συνεργεία κατεδάφισης των σημερινών νομαρχιών. Σπανιότατα στην ώρα τους. Χρηματίζονταν εύκολα. Τεμπέλιαζαν. Δεν έπαιρναν διαταγές από επισκόπους, αλλά από δημοσίους υπαλληλους και μόνον. Οι Ρωμαίοι είχαν Νόμους γι΄αυτά. Οποτε ο όχλος με επικεφαλής επισκόπους ή ιεροκήρυκες σάρωναν τα πάντα σε πογκρόμια, έχουμε αναφορές κια δη καυστικότατες, όπως στην Αλεξάνδρεια, αλλά και αλλού. Η αλήθεια ουκ ελευθερώσει υμάς, αλλά μιά σχετική βούβα επί πάντων και προς πάντα, καλή λύσις θα ήτονε.
5.8.09
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου