Ανεξικακία, περπενδούλια και διβητήσιον

Δεν το 'ξερα. Κι όμως η ανεξικακία μπορεί να συμβολιστεί σε ένα σφραγιδόγλυφο. Ως ένα πουγκί από κόκκινο μετάξι γεμάτο με χώμα, αρκεί να το κρατά ο αυτοκράτωρ Μανουήλ Κομνηνός κατά την απεικόνισή του σε μολυβδόβουλο. Τα περαιτέρω στο νέον αρχαιολογικόν εύρημα εδώ.

Υ.Γ. Από τα ελάχιστα κατ' εμέ χρήσιμα που έχω διαβάσει τα τελευταία χρόνια και που λέγονται ειδήσεις.

Προσθέτι στίχοι:

ΤΟ ΜΟΛΥΒΔΟΒΟΥΛΟΝ ΤΟΥ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ ΜΑΝΟΥΗΛ ΚΟΜΝΗΝΟΥ

Πάρε μελάνι βυσσινί,
γυαλιστερή περγαμηνή
και λιώσε το μολύβι
οι θύμησες που όλο γυρνούν
τα χρόνια σου καθώς περνούν
κάθε τους μέρα σε θλίβει.

Όπως την άνοστη τροφή
οι μάγιστροι βυζαντινοί
γαρνίρανε με γάρο
μία παλιά στιχουργική
προσποίηση και ηθική
θέλει καφέ και τσιγάρο.

Στον κόσμο τον περαστικό
τον εύθυμο κι αγέλαστο
φυλάξου απ’ τη βλακεία
σύμβολο κάνε το κοινό
το πέρασμά μας το φτηνό
και την ανεξικακία.

Κι αν γράφεσαι Εμμανουήλ
κι αν σε φωνάζει Μανουήλ
η οικουμένη όλη
του αυτοκράτορα η πυγμή
είναι το «και» κι όχι το «μη»
και ας σε πούνε Μανώλη.