Ένας διάλογος (για τις επόμενες γενιές):
-φρίκη. την απεχθανόμουν από μικρή. *γιάκ*
-http://www.youtube.com/watch?v=WZWCuTRs5Sc
-ουάκ. *λιγοθύμ*
-Τι να πω κι εγώ που την ονειρεύτηκα χθες βράδυ; Πρέπει να σταματήσω να ξυπνάω τα βράδια (θυμάμαι τα όνειρα) αλλιώς θα μου στρίψει! Αλλά διαφωνώ. Είναι επαρκέστατη στην εργολαβία Γαλλική Επανάσταση που έχει αναλάβει.
-είναι αφύσικη. και μετά από γκιλιοτίνα τη φαντάζομαι να τραγουδά τινάζοντας τη φράντζα της. μπρρρ
-Αμ! Ακριβώς έτσι φαντάζομαι τον Ροβεσπιέρο.
-Η γουίκι λέει πάντως πως είχε αναλάβει και τον Ντε Γκωλ "n 1989, President François Mitterrand invited Mireille Mathieu to sing a tribute to General Charles de Gaulle". Φαντάζομαι το ύφος θα ήταν απαράλλαχτο.
-Είναι καθεστωτική τραγουδίστρια. Το ύφος είναι, μέσες άκρες, διαχρονικό (κλασσικό;) δες εδώ πχ: http://www.youtube.com/watch?v=H5ea44njRTw
Και όλοι οι πολιτικοί (θα ήθελαν να) παραπέμπουν στα ιερά και όσια της Επανάστασης. Εξ ου και η ανάγκη για Μιρέιγ [λέω τώρα:-)].
- συνδυάζεται το επαναστατικό με το αποστειρωμένο ντο της Μιρέιγ; μια παρόμοια αποστροφή έχω παρεμπιπτόντως προς τη Νανά.
5 σχόλια:
http://www.youtube.com/watch?v=h1paUz-DmFU
Αυτός ήταν ο εθνικός ύμνος της Γαλλίας επί ναπολεόντειας αυτοκρατορίας.
Ποιός έγραψε "την απεχθανόμουν από μικρή;" Κουκούζελε, ξεσάλωσες απόψε.
Η Μιρέγ, σκληρή, άρρυθμη, μονοκόματη, και μας έριξε και μια μούτζα (αντιέ Ακρόπολις) στο τέλος που ήταν όλη δικιά μας.
Ουδεμία σχέση με τη βελούδινη Μούσχουρη. Μα ουδεμία.
Ελπίζω, μετά τις εκλογές να ξαναποκτήσεις την παλιά σου χάρη. :)
Stazybo Horn, ενδιαφέρουσα η ρώσικη εκδοχή του Russian Danse. Αλλά το κλίμα είναι αρκετά διαφορετικό από εκείνο του θεάματος από το οποίο προήλθε.
Sraosha, τι μαθαίνει κανείς...
[Αμάν, τι παθαίνω για να διορθώσω ένα σχόλιο...]
*
kuk, ναι το γνωρίζω. Εγώ είχα πετύχει ένα μέτριο ανέβασμα, πιο βόρεια από το Αμβούργο.
Δημοσίευση σχολίου