"Ολοκαύτωμα, πολιτισμική επανάσταση, κάτι φρικτό με ιθύνοντα νου την ATCOM.
Τα ΝΕΑ και το ΒΗΜΑ στήθηκαν πάνω στο netvolution, την πλατφόρμα της ATCOM για διαχείριση περιεχομένου.
Στο Σκάι υπογράφουν κατευθείαν σαν ATCOM.
Και τώρα, ανήμποροι να αντιδράσουμε, περιμένουμε την τελική λύση της Καθημερινής."
*
Υπενθύμιση 1.
Υπενθύμιση 2 .
*
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ [4:37 μμ]: Akindynos στα σχόλια από κάτω: "Ένας πόλεμος κερδήθηκε, (πλέον) δουλεύει ανακατεύθυνση! Η μάχη συνεχίζεται."
Καλά λέω πως για ό,τι λέμε ότι είδαμε στο ίντερνετ πρέπει να παίρνουμε, καλού κακού, και μια "φωτογραφία" της οθόνης μας. Αλλιώς κινδυνεύουμε να μας περάσουν για τρελούς.
*
9 σχόλια:
Ο Ακίνδυνος φωνάζει για αυτό το θέμα χρόνια τώρα. Μου είναι ακατανόητο, όπως μου είναι ακατανόητη η γενική στάση απέναντι στα αρχεία και στο αρχειακό υλικό στην Ελλάδα, η οποία συνδυάζει την παραμέληση με την κτητικότητα.
Σχετικά με το γιατί διαγράφονται τα διαδικτυακά αρχεία, από κυπριακή εφημερίδα επέπλευσε κάποια στιγμή ένας ισχυρισμός ότι δεν υπάρχουν απεριόριστες δυνατότητες αποθήκευσης (ή 'στόρεϊτς', όπως τη λένε εδώ). Να φταίει αυτό;
Κτητικότητα είπες, αρχεία είπες. [λινκ μέσω Ακίνδυνου]
Περί κτητικότητας συνέχεια: Και τι να είπωμεν για το σκάνδαλο (κατ εμέ σκάνδαλο) που λέγεται αρχεία του ΚΚΕ.
[Ας ελπίσουμε ότι το ΒΗΜΑ δεν θα αλλάξει στο μέλλον τη διεύθυνση της παραπομπής]
*
Ένας πόλεμος κερδήθηκε, (πλέον) δουλεύει ανακατεύθυνση! Η μάχη συνεχίζεται.
Γκράσιας σενιόρ. Ενημέρωσα το ποστ.
Η χρήση του δεσμού-link πέρα από την έννοια της παραπομπής, άπτεται και της έννοιας της οικονομίας. Θα μπορούσαμε δηλαδή, αντί να κάνουμε link σε κάποιες αναρτήσεις άλλων ιστοτόπων, να κοπιάραμε το ποστ και να το αναρτούσαμε αυτούσιο στον δικό μας ιστότοπο αναφέροντας την πηγή. Αυτό - πέρα από το ότι είναι καθ' αυτό βλακώδης σπατάλη ενέργειας - θα είχε σαν αποτέλεσμα την κατακόρυφη αύξηση των bytes του κυβερνοχώρου. Προς αυτήν την κατεύθυνση όμως οδηγούν, οι ιστότοποι πληροφοριών, όπως οι ηλεκτρονικές εφημερίδες και οι ηλεκτρονικοί ενημερωτικοί σταθμοί, όταν με τόση απερισκεψία "αναδομούνται", (κατά τα άλλα, μας προτρέπουν σε οικολογικές πράξεις). Η πρακτική αυτή της άσπλαχνης αναδόμησης, πέρα από όλα τα άλλα, δείχνει και μία αδιαφορία απέναντι στον σύγχρονο αναγνώστη, που είναι πλέον δημόσιος ηλεκτρονικός σχολιαστής. Και εν κατακλείδι μας δείχνει το πόσο πίσω βρίσκονται από την εποχή μας οι τάχα μπροστάρηδες.
Κουκ et al, δεν ξέρω αν γνωρίζετε το webcitation.
Εν προκειμένω, οι αράχνες της γκουγκλ δεν καταλαβαίνουν τίποτα.
Μπερεκέτη, ακριβώς όπως το λες, μία αδιαφορία απέναντι στον σύγχρονο αναγνώστη, που είναι πλέον δημόσιος ηλεκτρονικός σχολιαστής. Σου λέει, τόσα χρόνια πως βολεύονταν με τις επιστολές αναγνωστών;
Δεν το ήξερα το WebCite. Έκανα μια δοκιμή και μου φάνηκε καλό.
Για χάρη του Μπερεκέτη (ή όποιου άλλου) ιδού μια απόπειρα να μεταφράσω την πρώτη παράγραφο του κειμένου της ιστοσελίδας του, για να γίνει κατανοητό περί τίνος πρόκειται:
"Όλο και πιο συχνά συγγραφείς παραπέμπουν σε ιστοσελίδες και άλλα ψηφιακά αντικείμενα (digital objects) στο διαδίκτυο, τα οποία μπορεί να εξαφανιστούν εν μία νυκτί. Σε μια μελέτη δημοσιευμένη στο περιοδικό Sience, 13% των διαδικτυακών αναφορών, οι οποίες περιέχονται σε επιστημονικά άρθρα ήταν ανενεργές μετά από 27 μόνον μήνες. Ένα επιπλέον πρόβλημα είναι ότι οι ιστοσελίδες στις οποίες παραπέμπει κανείς μπορεί να αλλάξουν, ώστε οι αναγνώστες να δουν κάτι διαφορετικό από ό,τι είδε ο παραπέμπων συγγραφέας. Το πρόβλημα των ασταθών ιστοπαραπομπών και η έλλειψη σταθερής συντήρησης αναφερόμενων ψηφιακών αντικειμένων έχει αναφερθεί από εκδότες και συγγραφείς ως πρόβλημα «που απαιτεί άμεση αντιμετώπιση»."Το WebCite παρέχει εργαλεία που μπορεί να βοηθήσουν την λύση του προβλήματος.
*
Ακίνδυνε, έψαχνα κάνα τέταρτο να καταλάβω τι ήταν τα ΒΕΑ (Βιοτεχνικά Επιμελητήρια Ελλάδος;), μέχρι που κατάλαβα ότι εννοούσες τα ΝΕΑ και το διόρθωσα. Ελπίζω να μην έπεσα έξω.
*
Νεναίως και δεν εννοούσα το ΒΕΑ αλλά τα ΝΕΑ.
Δημοσίευση σχολίου