Mola

Στις φωτογραφίες που μό΄στειλε ο Γούφας από τα Αντικύθηρα, υπάρχει και ένας μύλος, γιά τον οποίο μου είπε ότι αποθήκευαν λίγο νερό και μετά αλέθαν λίγο γέννημα γιά λίγες ώρες. Ετζι είναι. Νερόμυλοι υπήρχαν και σε ξερικά μέρη, όπως στην Αμοργό. Απλώς είχαν στενό και ψηλό υδατόπυργο και πολύ μικρή φτερωτή, εξαίσια λιπασμένη, γιά να μη κάνει ζαβές γύρες. Και η μυλόπετρα ήτονε μικρή. Ενας κανονικός "χειμερινός" νερόμυλος είχε ισχύ ίσαμε μισόν ίππο. Αυτός θα είχε το ένα δέκατο.Και δεν άφηναν να πέσει ορμητικά το νερό, αλλα κόμπο κόμπο από πσηλά, γιά να σβιντζινίσει η φτερωτή. Στην Καλογρηά της Σιθωνίας (αν δεν πέλησα το μυαλό μου) ο Ιωακείμ μοι έδειξε νερόμυλο με τον υδατόπυργο διαμορφωμένο στο κούφωμα ενός βράχου. Οι πελεκημένες πέτρες στην φατσούλα του υδατόπυργου διδάσκουν σχετικά πρώιμη κατασκευή,δηλαδή πρίν τον 18ο αιώνα.Το εργαστήρι κάτω είναι επίσης μιά σταλιά, το ένα τέταρτο χονδρικώς από τα "κανονικά", ένδειξη ότι δεν είχαν πιά και τα πολλά τσιβάλια και χαράρια να κουβαλάνε τα άλευρα. Αλλά ο παράλληλος στην θάλασσα τοίχος της υδατοδεξαμενής, που είναι σάμπως υποφωτισμένος, έχει κάτι στρώσεις αργολιθοδομής που είχαν σκοπό να "σφίξουν"¨την κατασκευή, σαν σενάζια, πράγμα που στέλνει την δεξαμενή αρκετά παλαιότερα.Φυσικό είναι ,επειδή σε κακοτυχίες ,ο υδατόπυργος τηνε πληρωνε, στην περίπτωσή μας απο κανα σεισμό, στις άλλες, στεριανές περιπτώσεις, από πλησμονή υδάτων που σαβούρντιζαν ,πλημμυρώντας, τα εργαστήρια.

Ο Γούφας μοι υπεσχέθη φωτογραφίες από τσιριγώτικους νερόμυλους και άν μου τες στείλει, θα χρονολογήσω ως Άδωνις, εξ αποστάσεως και δι΄αλληλογραφίας.