ΗΓΕΤΗΣ

Δεν πείραξε που ήταν μπαχαλάκης
Και απλός, που χάζευε και αδιαφορούσε.
Κι άλλοι το κάνουν, έξυπνα, τον χρόνο
Σμιλεύοντας ώστε όταν χρειαστεί
Άκοπα να παρουσιάζουν δραστηριότητα
Που το κοινό σαστίζει. Γι΄αυτό και
Σκέφτηκα πως κάτι έπαθε
Κι έγινε παθέτικος, βαρύς και σκότεινος:

Είναι που γνώρισε τον Συνθέτη και
Την Ποιήτρια και τον Κριτικό, είναι
Που όλοι γύρω του αλώνιζαν πτυχία
Μπαίνοντας σε κληρώσεις, είναι
Που κάθε μέρα τον έπρηζε
Ένας δημοσκόπος σύμβουλος
Με κακιασμένη φάτσα και δύσκολους
Όρους , της κοιλιάς του γέννημα.

Διότι κι ο θείος ήταν λιγομίλητος
Μα δεν πονούσε. Αστοργος, αφίλητος
Και εξαιρετικά ψηλομύτης, έκρινε
Τα πάντα απ΄το προσκύνημα, κι αυτό
Δεν είναι κριτήριο, αλλά τελετή.

Δεν πείραζε που ήταν μπαχαλάκης
Πείραξε όμως πολύ που φόραγε
Προβιά φωτισμένη με σβαρόφσκια
Κάθε γυναίκα που πλησίαζε
Να πάνε κάτω τα φαρμάκια.