7.9.09

Χορός των ρομπότ

Τυχαία έπεσα πάνω του: είναι μπρέηκ ντανς - φαίνεται, το λέει και η λεζάντα. Το βρήκα δε νοστιμότατον...... και η μουσική που υπηρετεί τη χορογραφία και η χορογραφία που υπηρετεί τη μουσική.... ωραίον το ποπ κουλτούρι.
Αλλά πέρα από τον ειλικρινή θαυμασμό μου, πλαγίως απαντώ στο ερώτημα του Σραόσα τού αμέσως προηγούμενου ποστ: Τι υπηρετεί αυτή η χορογραφία εκτός από τα εαυτής; Ομοίως και η κουλτούρα καταστροφής τα εαυτής υπηρετεί - μιαν απεικόνιση. Δεν υπάρχουν προεκτάσεις, μόνον ευκαιρία για .....καθαρή τέχνη σε μεγαλύτερες φυσικά κλίμακες και με χιλιάδε κομπάρσοι....

1 σχόλιο:

Λεό είπε...

Θα μπορούσα να κρίνω καλύτερα αν ήταν κομμένος ο ήχος της αντίδρασης του κοινού.
Τίποτα ωστόσο δεν μου λέει συναισθηματικά και συμφωνώ ότι η τέχνη εδώ περιαυτολογεί.
Τα σενάρια καταστροφολογίας όμως είναι κάτι διαφορετικό, που θέλουμε δεν θέλουμε, καταφέρνουν πάντοτε να "βγαίνουν" από τον εαυτό τους, ασχέτως ποιότητας του δικού τους τεχνικού μέρους.
Η ανθρωπότητα έχει τη δική της ώρα θανάτου, όπως και ο κάθε άνθρωπος χωριστά.
Υπάρχουν επίσης άνθρωποι που έχουν υπέρτατα ευαίσθητες κεραίες και αντιλαμβάνονται πράγματα που ξεπερνούν την κοινή λογική και από την άλλη βέβαια, άνθρωποι που ζουν χωρίς τίποτε να παρεμβαίνει και να επεμβαίνει στον προσωπικό πνευματικό τους χώρο, δηλ. να τους ενοχλεί.
Δεν ξέρω όμως κατά πόσο μπορούν οι μεν να επικοινωνήσουν με τους δε, και κατά πόσο πρέπει ή πότε πρέπει να γίνεται κάτι τέτοιο, καθώς ισχύει και κείνο το Δελφικό ρητό στον ναό του Απόλωνα -και το οποίο σαφώς και επαναλαμβάνεται με άλλα λόγια στην Καινή Διαθήκη- και λέει:
"άρρητα μη λέγε".

Αναρωτιέμαι όμως και για το άλλο. Υπάρχει άραγε περίπτωση, η διόραση να είναι λαθεμένη;
Μπορεί δηλ. ένας άνθρωπος που ταλαιπωρείται από διάφορα ατυχή γεγονότα στη ζωή του, να επηρεάζεται και να "βλέπει" έτσι το ίδιο στραβά, όχι μόνο το δικό του μέλλον αλλά και το μέλλον των γύρω του;
Θα μπορούσε ακόμα η διόραση να επηρεάζεται από κίνητρα ιδιοτέλειας και να μην είναι τόσο καθαρή;
Όλα μπορεί να παίζουν κυρ Μπερεκέτη...:)