"ΛΕΦΤΑ" που λέει και ο συχωρεμένος ο Κούλης Στολίγκας....
Ο σατυριζόμενος, πάντα εχθρός του μέσου όρου, είναι η μοντέρνα τέχνη. Σε πολλές ελληνικές κωμωδίες τα "ψώνια" είναι οι μοναδικοί επιτρεπόμενοι προσκεκλημένοι. Ποτέ δεν σατυρίζεται το ψώνιο σε αντιπαραβολή με τον πραγματικό καλλιτέχνη. Με αυτόν τον τρόπο "περνάει" το μήνυμα: "η σύγχρονη τέχνη είναι η τέχνη των ψώνιων. Η πραγματική τέχνη είναι αυτή που βλέπεται στην οθόνη σας και αξίζει το αντίτιμο του εισιτηρίου σας".
ΛΕΦΤΑ..... (και η ψωνάρα ποιήτρια -η Στρατηγού- απαντά: Τί χυδαιότης....)
Maître Μπερεκετής, δεν φταίει η κωμωδία για όσα ενοχλούν. Ο Αριστοφάνης "θεωρούσε" ότι ο Πελοποννησιακός πόλεμος έγινε "για τρεις πουτάνες" (όπως θυμίζει ο Σαββόπουλος). Καμία διάθεση να βάλω απέναντί του τον Θουκυδίδη.
Θυμάμαι, από εφημερίδα του 1961 μάλλον, μιά δίκη, που έκανε ο Μπάρκουλης (Ευγένιος Καρμής, Λάκης Βρανάς, Ανδρέας Δημόπουλος, Δημήτρης Φλωράς, Δημήτρης Ραζής, Μιχάλης Μαρκέζης,Μιχάλης Περρωτής,Στέφανος Γαιτης, Ανδρέας Βλάδης, Νίκος Μαντάς, Κυριάκος Βάγιας,Άντι, Κέρτ, Ζάν, Αρης Πλατωνας, Αλέξης Μουρούζης Γιώργος Σταύρου, Δημήτρης Βαλάσκος, Αγγελος Βρεττός,Στέφανος Κριεζής, Δημήτρης Ροδανάς, Αγγελος Φλωράς- κατά την Ελληνική Wiki)στην τότε γυναίκα του Αλέκα Στρατηγού, με φοβερές λεπτομέρειες που αποτυπώθηκαν πληρως στο χαρτί, εποχές που δεν υπήρχαν προσωπικά δεδομένα και οι εφημερίδες έπαιζαν τον ρόλο των μεσημεριανάδικών. ΔΕν την έλεγαν Φρεγάδα. Ηταν Μουνάρα με τα όλα της, μαζί με την Σόνια Ζωίδου (Η λίμνη των Πόθων) μόνο που η Αλέκα ήταν και καλόκαρδη, χωρίς λαγνεία.Δεν σας λέγω εναντίον τίνος βγήκε το διαζύγιο και ποιός ήτουνε ο συμμέτοχος. Κουκουζέλη, αφ ότου σας εγνώρισα, να λείπουν υπαινιγμοί γιά το ύψος σας: είστε όντως κλασικός ψηλέκας, απλώς κάθεστε σε χαμηλό θρανίο, όπως ο αρχαίος εκείνος Τρόντζος που κάθησε πίσω θρανίο στο Πέμπτο αρρένων στα χρόνια μου και ο αείμνηστος Καραϊσάς ("χαίρε ραββί" "καλημέρα κτήνη!") μπήκε στην τάξη και πηγαινοερχόταν μανιασμένος, ώσπου δεν άντεξε: "Τρόντζο, σε παρατηρώ συστηματικά! όλοι σηκώθηκαν ,με χαιρέτησαν και κάθησαν. Εσύ, εκεί όρθιος!". Οπότε ξεδιπλωνεται ο Τρόντζος και φτάνει έως το πρέκι της πόρτας. Οποιος δεν είδε επίσης τον Φασούλα να κάθεται στην πίσω θέση του Μίνι κούπερ οδηγώντας και σβήνοντας το τσιγάρο του στην άσφαλτο, δεν μπορεί να οικειωθεί την έννοια του ύψους και του ύφους... Αμφότερα δεν είδα, αλλά είμαι γραμματικός και δουλειά μου είναι να συντηρώ όλους τους αστικούς μύθους.
13 σχόλια:
Δεν είσαι (απλώς) Μέγας. Είσαι Κολοσσιαίος. Βεβαίως και τα αφομοιώνεις όλα, αφού είσαι βγαλμένος από τη ζωή.
Πελώριε!
Με χολερικούς χαιρετισμούς,
Γράμματα Χασάπη
Ω! L' illustre Maître de Colère. Καλώς ορίσατε Maître.
Μην καλωσορίζεις τον Maître de Colère. Το λέει κι η Βίβλος, οι Παροιμίες, πιο συγκεκριμένα
"ΛΕΦΤΑ" που λέει και ο συχωρεμένος ο Κούλης Στολίγκας....
Ο σατυριζόμενος, πάντα εχθρός του μέσου όρου, είναι η μοντέρνα τέχνη. Σε πολλές ελληνικές κωμωδίες τα "ψώνια" είναι οι μοναδικοί επιτρεπόμενοι προσκεκλημένοι. Ποτέ δεν σατυρίζεται το ψώνιο σε αντιπαραβολή με τον πραγματικό καλλιτέχνη. Με αυτόν τον τρόπο "περνάει" το μήνυμα: "η σύγχρονη τέχνη είναι η τέχνη των ψώνιων. Η πραγματική τέχνη είναι αυτή που βλέπεται στην οθόνη σας και αξίζει το αντίτιμο του εισιτηρίου σας".
ΛΕΦΤΑ.....
(και η ψωνάρα ποιήτρια -η Στρατηγού- απαντά: Τί χυδαιότης....)
Οι πρωτοποριακοί καλλιτέχνες θεωρούνται ούφο τουλάχιστον από τον καιρό του μαλάκα του Αριστοφάνη.
Πάντως, στον καιρό της, γυναικάρα η Αλέκα Στρατηγού.
"Αλέκα Στρατηγού = Φρεγάδα!"
Αυτήν ακριβώς την ταινία έβλεπα χτες, με τον αφελή επαρχιώτη και τον Γκιωνάκη με τον Σταυρίδη στον ρόλο απατεώνων.
Πού τα βρίσκετε Maître. "Μὴ ἴσθι ἑταῖρος ἀνδρὶ θυμώδει, φίλῳ δὲ ὀργίλῳ μὴ συναυλίζου".
Αλέκα Στρατηγού = Φρεγάδα!
Maître Μπερεκετής, δεν φταίει η κωμωδία για όσα ενοχλούν. Ο Αριστοφάνης "θεωρούσε" ότι ο Πελοποννησιακός πόλεμος έγινε "για τρεις πουτάνες" (όπως θυμίζει ο Σαββόπουλος). Καμία διάθεση να βάλω απέναντί του τον Θουκυδίδη.
Εμ, έσβησα το ανωτέρω σχόλιο και το ξανάβαλα. Πρώτα διαβάζουμε το από πάνω. Και μετά το πάνω από το από πάνω. Ελπίζω να μην έχουμε βραχυκυκλώματα.
Τι θα πει "πού τα βρίσκω"; Με την Αγία Γραφή ξυπνάω, με πορνοταινίες κοιμάμαι: άκου ερώτηση!
Κι εσείς μετρ; Κι εγώ. Νιώθω ήδη τρεις πόντους ψηλότερος, μετά συγχωρήσεως.
Μήπως είστε και νιου όρτοντοξ;
"νιου όρτοντοξ", αχ, καθήστε, καθήστε: να θυμηθώ ποιος μάς λέει έτσι. Κάτι, κάτι μου θυμίζει. Μπα! Εις μάτην. Πάντως, κάποιος βαθύτερος και ευφυέστερος κι οπωσδήποτε ψαγμενότερος ημών. Οπωσδήποτε.
Θυμάμαι, από εφημερίδα του 1961 μάλλον, μιά δίκη, που έκανε ο Μπάρκουλης (Ευγένιος Καρμής, Λάκης Βρανάς, Ανδρέας Δημόπουλος, Δημήτρης Φλωράς, Δημήτρης Ραζής, Μιχάλης Μαρκέζης,Μιχάλης Περρωτής,Στέφανος Γαιτης, Ανδρέας Βλάδης, Νίκος Μαντάς, Κυριάκος Βάγιας,Άντι, Κέρτ, Ζάν, Αρης Πλατωνας, Αλέξης Μουρούζης Γιώργος Σταύρου, Δημήτρης Βαλάσκος, Αγγελος Βρεττός,Στέφανος Κριεζής, Δημήτρης Ροδανάς, Αγγελος Φλωράς- κατά την Ελληνική Wiki)στην τότε γυναίκα του Αλέκα Στρατηγού, με φοβερές λεπτομέρειες που αποτυπώθηκαν πληρως στο χαρτί, εποχές που δεν υπήρχαν προσωπικά δεδομένα και οι εφημερίδες έπαιζαν τον ρόλο των μεσημεριανάδικών.
ΔΕν την έλεγαν Φρεγάδα. Ηταν Μουνάρα με τα όλα της, μαζί με την Σόνια Ζωίδου (Η λίμνη των Πόθων) μόνο που η Αλέκα ήταν και καλόκαρδη, χωρίς λαγνεία.Δεν σας λέγω εναντίον τίνος βγήκε το διαζύγιο και ποιός ήτουνε ο συμμέτοχος.
Κουκουζέλη, αφ ότου σας εγνώρισα, να λείπουν υπαινιγμοί γιά το ύψος σας: είστε όντως κλασικός ψηλέκας, απλώς κάθεστε σε χαμηλό θρανίο, όπως ο αρχαίος εκείνος Τρόντζος που κάθησε πίσω θρανίο στο Πέμπτο αρρένων στα χρόνια μου και ο αείμνηστος Καραϊσάς ("χαίρε ραββί" "καλημέρα κτήνη!") μπήκε στην τάξη και πηγαινοερχόταν μανιασμένος, ώσπου δεν άντεξε: "Τρόντζο, σε παρατηρώ συστηματικά! όλοι σηκώθηκαν ,με χαιρέτησαν και κάθησαν. Εσύ, εκεί όρθιος!". Οπότε ξεδιπλωνεται ο Τρόντζος και φτάνει έως το πρέκι της πόρτας.
Οποιος δεν είδε επίσης τον Φασούλα να κάθεται στην πίσω θέση του Μίνι κούπερ οδηγώντας και σβήνοντας το τσιγάρο του στην άσφαλτο, δεν μπορεί να οικειωθεί την έννοια του ύψους και του ύφους...
Αμφότερα δεν είδα, αλλά είμαι γραμματικός και δουλειά μου είναι να συντηρώ όλους τους αστικούς μύθους.
Δημοσίευση σχολίου